+ Zapalniczka
+ Tańsze
+ Łatwa instalacja
- Wymagane są kołnierze rurowe
- Trudniej wycentrować
- Nie nadaje się jako zawór końcowy
W przypadku zaworu motylkowego typu Wafer korpus jest pierścieniowy z kilkoma niegwintowanymi otworami centrującymi. Niektóre typy Wafer mają dwa, podczas gdy inne mają cztery lub osiem.
Śruby kołnierzowe są wkładane przez otwory śrubowe dwóch kołnierzy rurowych i otwory centrujące zaworu motylkowego. Poprzez dokręcanie śrub kołnierzowych, kołnierze rurowe są przyciągane do siebie, a zawór motylkowy jest zaciskany między kołnierzami i utrzymywany na miejscu.
+ Nadaje się jako zawór końcowy
+ Łatwiejsze centrowanie
+ Mniejsza wrażliwość w przypadku dużych różnic temperatur
- Cięższy przy większych rozmiarach
- Droższe
W przypadku zaworu motylkowego typu Lug na całym obwodzie korpusu znajdują się tzw. „uszy”, w które wkręcono gwinty. W ten sposób zawór motylkowy można dokręcić do każdego z dwóch kołnierzy rurowych za pomocą 2 oddzielnych śrub (po jednej z każdej strony).
Ponieważ zawór motylkowy jest przymocowany do każdego kołnierza po obu stronach za pomocą oddzielnych, krótszych śrub, prawdopodobieństwo relaksacji poprzez rozszerzalność cieplną jest mniejsze niż w przypadku zaworu typu Wafer. W rezultacie wersja Lug jest bardziej odpowiednia do zastosowań z dużymi różnicami temperatur.
Jednakże, gdy zawór typu Lug jest używany jako zawór końcowy, należy zachować ostrożność, ponieważ większość zaworów motylkowych typu Lug będzie miała niższe maksymalne dopuszczalne ciśnienie jako zawór końcowy, niż wskazuje ich „normalna” klasa ciśnienia.
Czas publikacji: 06-08-2021
